-
1 zbrodni|a
f (G pl zbrodni) Prawo (ciężkie przestępstwo) crime także przen.- zbrodnia dzieciobójstwa/matkobójstwa/bratobójstwa the crime of infanticide/matricide/fratricide- motywy zbrodni motives for the crime- to zbrodnia marnować taki talent it’s a crime to waste such talent- □ zbrodnia doskonała perfect crime- zbrodnia w afekcie crime of passion, crime passionel- zbrodnie przeciw ludzkości genocideThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbrodni|a
-
2 zbrodnia
f
См. также в других словарях:
zbrodnia — ż I, DCMs. zbrodniani; lm D. zbrodniani 1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą… … Słownik języka polskiego
ludzkość — ż V, DCMs. ludzkośćści, blm 1. «ogół ludzi na ziemi, ród ludzki» Cała ludzkość. Dzieje ludzkości. Dobroczyńca ludzkości. Pracować, poświęcić się dla dobra ludzkości. Młodości! ty nad poziomy wylatuj, a okiem słońca ludzkości całe ogromy… … Słownik języka polskiego
apartheid — [wym. aparthejd] m IV, D. u, Ms. apartheideidzie, blm «doktryna i oparta na niej polityka rasistowskiej dyskryminacji ludności niebiałej, stosowana w Republice Południowej Afryki, obecnie zniesiona, uznana (przez ONZ) za zbrodnię przeciw… … Słownik języka polskiego
